MZC’11 1 - Oostkapelle/Domburg 1
MZC’11 1 - Oostkapelle/Domburg 1
Vorige week was er toch wel sprake van een dubbel gevoel na het gelijk spel tegen Erremu en de wetenschap dat NSVV verloren had van MZC11. Aan de ene kant de teleurstelling over het gelijke spel maar aan de andere kant het geluk van het uitlopen van 1 punt op directe concurrent in de titelstrijd NSVV.
Harro had de spelers op Hemelvaartsdag vrijaf gegeven in aanloop naar de uitwedstrijd tegen MCZ11 waarin we zelfs kampioen konden gaan worden. Wij moesten dan winnen en NSVV zou dan niet mogen winnen van Yerseke. Alle 4 de ploegen hadden nog belangen. Yerseke speelde nog voor een plek in de nacompetitie en MZC11 wilde graag de hoogst eindigende periodekampioen worden om daarmee thuis te beginnen aan de nacompetitie. Wijzelf en NSVV speelden om het kampioenschap.
Kortom, er was in de week voorafgaand aan DE MATCH door een aantal mensen heel veel geregeld waarbij steeds rekening gehouden werd met 2 scenarios. Ofwel kampioen worden in Zierikzee ofwel nog een weekje geduld hebben om het thuis af te maken. Met scenario 3, missen van het kampioenschap en spelen van nacompetitie hielden we even geen rekening. Twee bussen waren geregeld. 1 voor spelers, bestuur en sponsoren en 1 voor de spelers uit andere teams en supporters. En hoewel je wil voorkomen dat de spelers extra druk ervaren weet je dat die extra druk er echt wel is.
Harro hield weer een mooie wedstrijdbespreking waarbij hij benoemde dat MZC11 niet voor niks met 1-4 bij NSVV had uitgepakt vorige week maar vooral sprak over onze eigen speelstijl en wedstrijdbeleving. Hij benadrukt ook nog eens dat er best extra spanning mag zijn maar dat we vooral met zn allen van een dag als deze moesten gaan genieten. Je speelt in je voetbalcarriere niet heel vaak wedstrijden waarin je kampioen kunt worden.
Zelf nam ik de koppies eens goed in me op en zag eigenlijk niet veel verschil met de afgelopen weken. De spelers weten wat ze aan elkaar hebben en gaan uit van de kwaliteiten van elkaar en het team.
Om 12.30 stapten we in de bus. Het 2e elftal had net de 6-0 tegen Zaamslag 2 gescoord. Na aankomst in Zierikzee konden we nog getuige zijn van het kampioenschap van hun JO-19 elftal, waarvoor felicitaties!
De wedstrijd die onder leiding stond van scheidsrechter Jerry Vogelaar uit Tiel kende een stroeve start van onze kant. De supporters staken voor de aanvang vuurwerk en fakkels af maar op het veld bleef vuurwerk uit tot de tweede helft. MZC11 begon fel aan de wedstrijd maar na verloop van tijd zwakte dat af en leek het of wij ons in slaap lieten sussen door hun spel. Het spel ging op en neer waarbij Bas na een minuut of 15 op de paal schoot en Dion een minuut of vijf daarna met zn voet redding moest brengen op een inzet van MZC11. We gingen rusten met de stand zoals we begonnen waren in de wetenschap dat Yerseke inmiddels met 2-1 voor stond tegen NSVV. We waren dus virtueel kampioen op dat moment.
Harro besprak met de spelers wat zij dachten dat anders/beter moest in de tweede helft waarna we weer naar buiten gingen. De spelers hadden de aanwijzingen van Harro en elkaar goed begrepen want de intensiteit ging omhoog en het spel werd steeds beter. Eerst was er nog een moment waarbij MZC11 een strafschop claimde maar de scheidsrechter ging daar niet in mee. In de 52e minuut was het Steven die een diepgaande loopactie van Maarten op waarde wist te schatten door de bal achter de verdediging in zn loop mee te geven. Maarten liet de bal nog een keer stuiten waarna hij hem over de uitkomende keeper wist te tikken waarmee de ban gebroken werd en de 0-1 op het scorebord verscheen. De ontlading was enorm en spelers, wisselspelers, kaderleden vierden het doelpunt samen met de supporters. Amper een minuut na de goal was er weer gevaar voor het doel van MZC11 waarbij Maarten de bal op de paal schoot en Bas de rebound over het doel knalde.
In de 57e minuut wist de hard werkende Levi de bal op eigenhelft aan de zijlijn te veroveren. Hij ziet Bas diepgaan en geeft de bal aan hem mee. Sjoerd sprint over de as van het veld waarna Bas de bal op hem aflegt. Sjoerd neemt de bal mee en schiet de 0-2 tegen de touwen. Wederom een enorme ontlading omdat gezien het wedstrijdbeeld de 3 punten in de zak leken te zitten.
De spelers bleven aanvallen en op zoek gaan naar nog meer doelpunten. Maarten schoot nog maar eens op de paal en Bas schoot nog een keer uit de rebound over. In de 76e minuut wist Levi de bal weer te veroveren aan de rechter zijkant. Hij passeert een verdediger en zet voor op Luuk die ziet dat Sjoerd in goede scoringspositie staat. Hij geeft de bal aan Sjoerd die niet aarzelt en zijn 2e van de middag en daarmee de 0-3 maakt. En om zijn goed wedstrijd van wat extra glans te voorzien schiet Levi zelf na aangeven van Bas vanaf de rand van het 16-meter gebied de 0-4 in de bovenhoek.
Inmiddels wisten we dat NSVV de wedstrijd in hun voordeel had omgebogen en in Yerseke op 2-3 was gekomen. MZC11 besloot ons nog even te laten zweten door in de 83e en 85e minuut nog te scoren maar daarna kwamen we niet meer in de problemen.
NSVV sloot hun partij winnend af waardoor we nu alleen nog officieus kampioen zijn. Met een gelijk aantal punten maar een doelsaldo van +26 ten opzichte van dat van hen is er een wonder nodig om het kampioenschap nog te ontlopen.
De geplande festiviteiten worden dus nog een week uitgesteld. Al hebben we alvast een voorproefje genomen bij terugkomst op Duinhelm
We spelen volgende week op ons eigen Duinhelm de kampioenswedstrijd tegen SSV65 waarna het kampioensfeest kan losbarsten. We danken het bestuur, activiteiten commissie, kantine commissie en Supportersvereniging de Schutters voor het regelen van de bussen en alles wat er nog meer geregeld is. Daarnaast natuurlijk ook alle supporters voor hun aanwezigheid en steun. En natuurlijk rekenen we volgende week nog een keer op jullie waarna we samen feest zullen vieren.
Zo zal het dus zo zijn dat op de laatste competitiewedstrijd van Voetbalvereniging Oostkapelle het eerste elftal kampioen wordt en onder de nieuwe clubnaam SV Oostkapelle-Domburg het volgende seizoen in de 1e klasse zal aantreden. Een mooiere afsluiting hadden we niet kunnen bedenken.