Krabbendijke 2 - VVO 2 (0-0)
Krabbendijke 2 - VVO 2 (0-0)
Het lijkt me goed om bij het begin van dit verslag mijn excuses aan te bieden aan Rens. Ik liet me even gaan toen hij zich voor de 2e keer vastdraaide op het rubbergranulaat aan de Nieulandestraat te Krabbendijke. Mijn excuses Rens. Mijn reactie was buitenproportioneel. Zoals Rick later zou zeggen: En keer zeggen was ook goed geweest. Voor degenen die Rick niet kennen: denk aan een jonge dartelende hinde die sierlijk door het bos springt tussen de bomen door op zoek naar de vrije ruimte. Dat is Rick. Rick Maljaars welteverstaan. Rick Wisse probeert juist alle sierlijke hindes van de tegenstander neer te maaien. Of zoals hij zelf zou zeggen: Scheids, hij struikelde over zijn eigen voeten.
Even terug naar het begin. VVO2 mocht aantreden tegen Krabbendijke 2. Een voetbalvereniging die ze wat mij betreft mogen afkorten naar VVK. Bij dezen. Het was na de winterstop, neem in dit geval het woord stop heel letterlijk en het woord winter figuurlijk, onze eerste wedstrijd. En dan gelijk op kunstgras. Dit kunstgras typeerde Wisse met de woorden: Dit is 1e categorie kunstgras. Wat hij daarmee precies bedoelde weet niemand, maar waarschijnlijk bedoelde hij dat het kunstgras was van het eerste moment. Of zoiets. Enfin. Zo scherp als hij was in het typeren van het kunstgras, zo scherp was hij ook voor de goal. Daarover later misschien meer
Terug naar het kunstgras. Gezien de weersomstandigheden was het beter geweest als het rubbergranulaat van gemalen winterbanden was, want de ondergrond was keihard en zo instabiel dat ik er n keer spontaan van omviel.
Ondanks de harde ondergrond, speelden we de eerste helft een lekkere pot. De trainer van de tegenstander typeerde het zo: Je gaat die mannen hier echt niet wegspelen. Dan had hij het tegen zijn eigen team welteverstaan. En dat was ook zo. De grootste kansen waren voor VVO. VVK stelde daar niet bijster veel tegenover.
De tweede helft was een stuk rommeliger. De spelers van VVO en VVK vonden het vaak nodig om de bal dusdanig veel vaart mee te geven dat deze zich omhoog bewoog en ergens in niemandsland terecht kwam. VVO had nog twee n op n situaties van Michel die in zulk soort wedstrijden graag nieuwe dingen probeert. Bijvoorbeeld het omspelen van de keeper en dan in zijn handen schieten. VVK kwam er ook nog enkele keren gevaarlijk uit. Te meer, omdat de spelers van VVO te onrustig voetbalden en zo nu en dan de bal inleverden bij iemand van de tricolores.
Dan is nu het moment gekomen om Wisse toe te spreken. Jeroen Wisse om precies te zijn. Normaliter zijn wij een gouden duo, maar nu luisterde hij niet naar mijn coaching. Ik riep overduidelijk de naam van Jarno i.p.v. van Wisse. Het is ook niet zo dat ik die twee door elkaar haalde en Wisse bedoelde i.p.v. Jarno. Of dat ik als ik Jarno zeg altijd Wisse bedoel. In tegendeel zelfs. Of dat ik tegen iedereen Jarno zou zeggen. Of dat Jarno gewoon betekent doe maar een eind. Dat allemaal zeker niet. Misschien doet Jarno in uw ogen maar een eind, ik vind dat zeker niet. Laat ik dan voor de zekerheid nog maar even heel helder zijn. Als ik Jarno roep, dan bedoel ik Jarno. Punt. Om een lang verhaal kort te maken: Wisse vond het nodig om aan de bal te gaan zitten, die overduidelijk voor Jarno bedoeld was. Met als gevolg dat de vlag omhoog ging en mijn prachtige voorzet volledig in het niet verdween.
Verder was het erg prettig dat Leon en Rick vanachter de boel lekker dicht hielden. Hoewel ze voor zo ver ik weet nooit eerder naast elkaar hebben gespeeld, ging dat prima. Leon kunt u trouwens herkennen aan een zwarte oorbel in zijn linkeroor. Inmiddels heeft hij hier een voorraadje van, voor het geval hij er n kwijt raakt op het veld.
Job speelde ook lekker, maar moest dat bekopen met een ei op zn enkel. Verder zou je het woord degelijk als middle name aan Job degelijk de Visser kunnen toevoegen.
Roy was net herstelt van een oorontsteking, maar dat zag je niet terug in zn spel. Roy laat liever zijn voeten spreken dan dat hij zn oren gebruikt. Dat is trouwens een grapje.
Verder speelde Tom lekker en was hij af en toe gewoon ouderwets op de brommer. Met een paar lekkere voorzetten als gevolg. Hoewel hij, mocht hij echt brommer rijden, er verstandig aan zou doen om niet tegen een ander aan te hangen.
Jarno had zich onsterfelijk kunnen maken als Wisse niet aan zijn bal had gezeten. Voor verder commentaar verwijs ik u naar het bovenstaande. Nu we het toch over Jarno hebben, onze ruige beer speelde gewoon 35 minuten met een gat in zn knie. Voor zijn type spel maakt dat overigens niks uit. Na het gat in zijn knie zag ik weinig verandering. Of dat positief of negatief is, houd ik in het midden. Maar hij speelde in ieder geval beter dan dat hij zijn sokken intapete.
Justin speelde na maanden ook weer eens een potje. Dat was zeker lekker voor hem. Zijn haren hingen hier en daar voor zijn ogen, maar ondanks dat speelde hij een lekkere pot.
En onze rots in de branding mogen we natuurlijk niet vergeten; keeper Niels. Degelijk en betrouwbaar als altijd. Hij hield keurig zijn doel schoon.
Tot slot wil ik ook de familie Dees en onze trainer nog bedanken. Bedankt.