
VVO/DOMBURG VR1 - NOORMANNEN VR1 (4-3)
VVO/DOMBURG VR1 - NOORMANNEN VR1 (4-3)
Met de hele bups en autos vol materiaal verplaatsen we ons deze zaterdag naar Domburg om daar onze thuiswedstrijd tegen de vrouwen van de Noormannen te spelen. Nadat we een aantal trage toeristen de stuipen op het lijf hebben gejaagd, parkeren we onze bolides op sportpark Oosterloo. Juultje is de enigste op de fiets, maar ja die woont dan ook in Domburg om de hoek.
En als dan de meiden zich eenmaal genesteld hebben in de kleedkamers en de staf aan een bakkie zit in de kantine dan komen de meiden van de Noormannen er ook aan. Nou ja, het zijn dus vrouwen. Groot en sterk. Geheel volgens de geschiedschrijving natuurlijk. De Noormannen, oftewel de Vikingen waren vroeger ook bepaald geen mietjes en knokten zich een slag in de rondte om terreinwinst te boeken.
Na een gezellig onderonsje met de leiding van de Noormannen spoeden we ons naar het veld voor een technisch praatje. Helaas is onze rots-in-de-branding-achterin Lisa nog geblesseerd dus het is aan Anouk om samen met haar backs Nina en Iris de Westkappelse Armada te gaan stoppen. Ariaantje heeft weer de ondankbare taak om als stofzuiger te fungeren voor onze verdediging om Anouk en Tessa wat lucht te verschaffen.
De voorbereiding gaat zo voorspoedig dat we gezamenlijk besluiten om 10 minuten eerder te starten. Hierdoor heeft scheidsrechter Jan geen tijd meer om zich te scheren. Dus meldt hij zich met een stoppelbaard aan de aftrap. Daar maken we geen punt van hoor.
Scheids Jan fluit af en er ontstaat zich een heftige strijd om de bal. Beslist geen mooi voetbal, wel intens. Binnen een paar minuten vliegt de bal er zo maar in omdat de keepster van de Noormannen een corner haast sneaky in eigen doel slaat. Het is dat de speelsters terug naar de middenstip lopen en de scheids ook daadwerkelijk naar de middenstip wijst. Geen coach of wisselspeler die ook maar iets gezien heeft.
Vanaf dat moment wordt het bij ons slechter en slechter en onze tegenstandsters scoren twee keer. Gelukkig verprutsen ze nog een paar kansen, anders hadden we met nog meer achter gestaan. Veel gaat er fout. Voornaamste is proberen rust in het spel te krijgen. Maar dat zal vast wel per week beter gaan.
Joelle is het uiteindelijk beu en neemt in haar derde wedstrijd ooit de ploeg op sleeptouw. Zij scoort de gelijkmaker. Met een 2-2 stand gaan we rusten.
Na een verkwikkend bakkie en de standaard tjakka-we-gaan-niet-verliezen peptalk is het tijd om aan de tweede helft te beginnen. De tweede helft scoort Joelle gewoon nog twee keer. Klaarblijkelijk staat ze nu op haar juiste plekkie. Mede mogelijk gemaakt door de naadloze technische analyse van de staf natuurlijk :) We zijn nu iets beter als onze tegenstanders en krijgen nog kansen om te score uit te bouwen.
De wedstrijd kabbelt voort en met nog een kwartiertje op de klok denkt een Noorvrouw: Laat ik die bal er eens proberen in te schieten vanaf de tweede lijn. Zooo, dat doet ze netjes. Precies over Tessa heen. Geen idee of ze dat vaker doet maar het lijkt op een zondagsschot met als cijfer een 10.
Natuurlijk persen ze er direct een slotoffensief uit maar ze kunnen niet meer scoren. Zo winnen wij de wedstrijd nipt met 4-3 en zal er nog wel eens iemand in Westkapelle zwetend wakker worden na een nachtmerrie over een gemiste kans.
Volgende week begint de competitie. Uit naar Axel en dan zal ons spel beter verzorgd moeten zijn. Qua inzet is het dik in orde, we werken ons een slag in de rondte. Nu nog het voetballende gedeelte